| TASOJTALIS TE IN NONANTSIN |
AMOR DE MADRE |
| (Te in takatajkuilojke (Miguel A. Hidalgo) |
(Del autor Miguel A- Hidalgo) |
|
|
| In yekauil te in youak |
La sombra obscura de la noche |
| Kokouaya in istak metsin |
hería a la blanca luna |
| Ka ni tanex miliktik |
con sus rayos claros |
|
|
| Uan mo kakia ne uejka te in teposme |
y escuchábase allá desde la lejanía |
| In tatojtoka tatoponilme |
los últimos disparos. |
|
|
| Tech in ojti nejnemia se takat |
camino del patíbulo iba un hombre |
| Ka ni mauan ilpitiaya |
con las manos bien atadas |
| Ki yekuikaya seki takame ton teposmaktiaya |
custodiado por guardianes bien armados. |
| Akonimej kuali ki yekistoya |
que atentos vigilaban. |
|
|
| In ixko de akon ki panoltiaya |
la frente del culpable iba abatida, |
| Semi mo kuejsolnextiaya |
abatida las trágicas espaldas, |
| Uan no nimpan mo kuejsolnextiaya |
|
|
|
| Tech ni yolikanemilis ne takat |
en sus pasos tardíos aquel hombre |
|
|
| Miak tsiuilis ki nextiaya |
infinito cansancio revelaba, |
|
|
| Uan de nixtololouan ton semi tayokoya |
y de sus ojos de tristeza llenos, |
|
|
| Ome ayoixtololome mo malakachouaya |
dos lagrimas rodaban. |
|
|
| Tejua se kejkel |
¡Es un ruin! |
|
|
| Tejua se takanemoutil |
¡un cobarde! |
|
|
| Ijkon ki tojtokaya, uan ki tsajtsiliaya |
Siguiéndole la turba le gritaban: |
|
|
| Takatemiktijke |
¡sanguinario! |
|
|
| Temiktijke |
¡asesino! |
|
|
| Maj miki |
¡muera! |
|
|
| Maj miki |
¡muera! |
|
|
| Maj miki |
¡muera! |
|
|
| Maj miki |
¡muera! |
|
|
| jkon ki tajtolmagatiaya |
todo era odio y horror, |
|
|
| Amo akin ki yekitaya in temiktijke |
todo desprecio al criminal |
|
|
| de amo kuali nemilis |
de vida depravada; |
|
|
| Uan keman kachi ki teluiliaya |
y cuando más la cólera estallaba |
| Se tsajtsilis kuali mo yekakia |
un grito resonó, sublime |
| Ton ki chalti tech ni teno in tajtolme |
que detuvo en los labios las palabras: |
|
|
| Yej no koneu |
¡es mi hijo! |
| Yej no koneu |
¡es mi hijo! |
|
|
| Mo kayik se tajtol de nonantsin |
se escuchó una voz de madre, |
| In takat, nimantsin kuak kitak ne siuat kili |
y el asesino al ver aquella mujer dijo: |
|
|
| Yejua no nantsin |
¡ella, es mi madre!, |
| Yejua no nantsin |
¡ella ,es mi madre!. |
|
|
| Yej jon no tasojtalis de no nakayo |
es el fruto de amos de mis entrañas, |
| Uan maski temiktijke uan nochi |
y aunque asesino y todo, |
| Yej no koneu |
¡es mi hijo! |
|
|
| Uan chokatiaya ka miak tasojtalis |
y entre sollozos llenos de ternura |
| mo ixpacho kuali uan ki ijtojtiaya |
se tapó la cara y dijo: |
|
|
| Keye ti kaua todiostsin |
¡porque lo quieres señor! |
| Maj ijkon ki yolkoko in nemilis de in tagayolot |
que así taladre, el cruel destino al corazón humano |
| Jin takat yej no koneu |
¡es este hombre!, !mi propio hijo!, |
| Uan namejuan seki nan miktanaxkame |
y ustedes, ¡unos desgraciados!, |
| Oh no diostsin, keyej kon tik neki |
¡oh dios mío! , ¿porqué lo quieres así? |
| Keye keman miki se ikoneu |
¡si cuando un hijo muere! |
| Miki iuan |
¡muere con él! |
| In tasojtalis uan kineutasojtalis |
el amor y la ternura |
| In tsopeknemilis uan in muisiot |
la dulzura y la bondad. |
|
|
| Sayo onkak se tasojtalis |
solo hay un gran amor |
|
|
| Seyo tasojtalis |
amor sublime |
|
|
| Ton ki yekpia in ojti te in nemilis |
que detiene las borrascas, |
|
|
| Yej jon in tasojtalis de nonantsin |
que ilumina la senda del destino: |
|
|
| Ton tech makixtia. |
¡es el amor de madre, que nos salva! |
Comentarios
Publicar un comentario